Krzysztof Kruszewski zapewnia ukierunkowanie działań i budowę konsensusu w zakresie głównego celu strategicznego jakim było najpierw zdobycie pozycji lidera, a później obrona tej pozycji. Przekłada się to na zdobywanie poparcia dla poszczególnych wyborów strategicznych, które są wyzwaniami organizacyjnymi umieszczanymi w kontekście zamysłu strategicznego.
– Akumulacja zasobów przybiera formę pożyczania zasobów i widoczna jest w nawiązaniu współpracy międzynarodowej i zmianie struktury własnościowej (CEMA, INRA, Kantar). Dzięki nim zdobyto dostęp do drogich i nowoczesnych technologii, do produktów sieciowych oraz do klientów międzynarodowych. Inną formą akumulacji zasobów jest umiejętność korzystania z wiedzy pracowników (tworzenie własnych produktów).
– Uzupełnianie zasobów przejawia się w formie nawiązania współpracy z inną agencją w zakresie badania Internetu czy przy realizacji innych badań (np. AGB Polska wykonuje pomiar telemetryczny, a SMG/KRC część ilościową). Drugą formą uzupełniania zasobów w SMG/KRC jest ich łączenie. Przykładem są tutaj zespoły badawcze, zwiększające wartość indywidualnych pracowników – dzięki tej strukturze firma zachowuje zalety małych firm badawczych (indywidualne podejście do klienta, łatwość nadania tym kontaktom przyjaznego charakteru), unikając ich wad (klienci konkurujący ze sobą są zapewne obsługiwani w małych agencjach przez tych samych badaczy, co nie gwarantuje poufności przekazanych informacji: ponadto asortyment firmy, międzynarodowe produkty i technologie badawcze, którymi dysponuje SMG/KRC, nie są dostępne niewielkim agencjom).
– Ochrona zasobów – jednym z najważniejszych zasobów na rynku badawczym są lojalni pracownicy. W przypadku SMG/KRC zabezpieczono się przed drenażem pracowników poprzez powołanie firmy SMG/KRC HR (broń atomowa prezesa Kruszewskiego). Ponadto stosunek do pracowników jako twórców sukcesu, wyrażający się w prowadzonej polityce personalnej i kulturze firmy, zapewnia ich lojalność.
Z oportunizmem i pragmatyzmem w działaniu można powiązać kolejną koncepcję teoretyczną – budowę strategicznej sieci w otoczeniu firmy. Gulati, Nohria i Zaher (2000) zwracają uwagę, że firmy będące centralnym ogniwem sieci osiągają lepsze wyniki, ze względu na lepszy dostęp do informacji i szans rynkowych, od firm peryferyjnych.
Leave a reply