Rozstrzygnięcie kwestii fundamentalnych odnośnie do podejścia do transformacji systemu gospodarczego umożliwia wybór określonych metod lub technik zarządzania, dobieranych ze względu na efektywność realizacji celów organizacji.
Punktem wyjścia kształtowania modelu zarządzania kadrami może być podział zatrudnionych w danej organizacji według kryteriów wykonywanych zadań, funkcji oraz warunków pracy i płacy.
Segmentacja zatrudnienia według kryteriów: realizowanych zadań, wykonywanych funkcji oraz warunków pracy i płacy umożliwia wyodrębnienie bardziej homogenicznych grup zatrudnionych, co pośrednio ułatwia dobór specyficznych metod i technik zarządzania. WaŻJiym czynnikiem wpływającym na treść modelu zarządza- niakadrami, obok wcześniej omówionych, jest stadium rozwoju organizacji. Istotniejsze różnice w zakresie pięciu subdziedzin zarządzania kadrami w czterech fazach rozwoju organizaq’i zaprezentowano w tabeli 3.
W tak zwanych firmach zagranicznych kwestia stadiów rozwoju organizacji łączy się z przekształceniami struktury zatrudnienia w podziale na cudzoziemców, krajowców przeszkolonych zagranicą, krajowców przeszkolonych przez firmę zagraniczną w kraju i krajowców /utrudnionych bez formalnego szkolenia. Generalny kierunek przekształceń struktury zatrudnienia z tego punktu widzenia ilustruje rysunek 2.
Dla kształtowania treści modelu zarządzania kadrami istotne są rozstrzygnięcia systemowe oraz przyjęte rozwiązania strukturalno-organizacyjne, ale niemniej ważna jest filozofia podejścia do podmiotu zarządzania, jakim w każdej organizacji są zatrudnieni. W rozważaniach teoretycznych nad zarządzaniem ludźmi w organizacji wyróżnia się najczęściej pięć modeli, syntetycznie scharakteryzowanych w tabeli 4.
Leave a reply