Zastanawiające jest, że nie ma takich kluczowych wyborów Alpinusa, które znalazłyby się w wypowiedziach wszystkich badanych osób – każdy wskazywał raczej na wybory na swoim „podwórku”, tzn. w tej części działalności firmy, w którą jest bezpośrednio zaangażowany.
Inwestor (1990 r.). Ciekawe, że żadna z osób nie wskazała wprost na jeden bardzo ważny wybór, na związanie się z firmą Albrechta von Dewitza. Jest to wybór, który niewątpliwie wpłynął na sytuację Alpinusa na początku i w dużej mierze na sukces rynkowy firmy. Z decyzją wiązały się duże szanse dla nowo startującej spółki, natomiast nie była ona pozbawiona ryzyka. Po pierwsze – polscy współwłaściciele angażowali własne, z trudem uzbierane kapitały. Po drugie – wiązali się z człowiekiem, którego dobrze nie znali. Po trzecie – rozpoczynali działalność o większej złożoności organizacyjnej. Prowadzenie spółki joint venture, import-eksport, współpraca z bankami polskimi i niemieckimi, produkcja z nowych, nieznanych w Polsce materiałów wyrobów o bardzo wysokiej jakości, zatrudnianie kilkudziesięciu pracowników stanowiło duże wyzwanie dla osób, które nie miały dużego doświadczenia w prowadzeniu działalności gospodarczej.
Współpraca z Gore & Associates Inc. (1993 r.). Do zbioru kluczowych decyzji na poziomie całego przedsiębiorstwa należy jednak na pewno zaliczyć rozpoczęcie w 1993 roku współpracy z firmą W. L. Gore & Associates Inc. Był to awans do grupy najlepszych producentów „outdooru” na świecie, co – oprócz nobilitacji – miało potwierdzać doskonałość Alpinusa. Podjęcie tej decyzji poprzedziły analizy wykonywane po obu stronach – Alpinus poszukiwał dobrego materiału, W. L. Gore&Associates szukał odpowiednich producentów w Europie Środkowowschodniej. Było to posunięcie, któremu nie towarzyszyło duże ryzyko.
Leave a reply