Na podstawie przytoczonych danych można wysunąć pierwszy ogólny wniosek, charakteryzujący przeksztłcenia systemu płac w początkowym okresie transformacji, a mianowicie że przekształcenia te stwarzają dużo większe możliwości zwiększenia i zróżnicowania wynagrodzeń zasadniczych pracownikom na stanowiskach nierobotniczych aniżeli na robotniczych. W konsekwencji, najwyższe wynagrodzenia zasadnicze na stanowiskach nierobotniczych, zarezerwowane dla „top managementu”, mogą przekraczać w skrajnych przypadkach kilkunastokrotny poziom najniższych plac zasadniczych.
Przekształcenia poziomych rozpiętości stawek placowych, określonych stosunkiem stawki najwyższej do najniższej w poszczególnych kategoriach zaszeregowania, obrazuje syntetycznie tabela 2 (s.38). Zamieszczone w niej dane pozwalają stwierdzić, że
– kierunek zmian poziomych rozpiętości stawek płacowych w poszczególnych przedsiębiorstwach jest w porównywanych latach różny: w dwóch przedsiębiorstwach (A i B) rozpiętości te uległy poszerzeniu, a w jednym (C) zmalały:
– szacowano na podstawie stosunku wysokości stawek najwyższych ostatniej i pierwszej kategorii zaszeregowania.
Przedsię biorstwo Stawki płacy zasadniczej pracowników na stanowiskach Rozpiętość pionowa stawek płac zasadniczych a na stanowiskach Współczynnik zmienności stawek płac zasadniczych na stanowiskach robotniczych (zt/godz) nierobotniczych(zł/godz) robotniczych nierobotniczych robotniczych nierobotniczych min. maks. min. maks. min. maks. min. maks.
Stosunek najwyższej stawki ostatniej kategorii zaszeregowania (maks.) do najniższej stawki kategorii pierwszej (min): b Stosunek odchylenia standardowego stawek płacowych do wartości stawki przeciętnej
Leave a reply