Kierunki dalszych zmian ubezpieczenia społecznego w Polsce

Obecny system ubezpieczenia społecznego w Polsce jest produktem kilkudziesięciu lat rozwoju. Podobnie jak w innych krajach, w Polsce również wyraźna jest ciągłość tej instytucji, niezależnie od wielu zasadniczych zmian wprowadzonych po II wojnie światowej.

Przebudowa ustroju społeczno-gospodarczego z jednej strony wymaga, a z drugiej umożliwia wprowadzenie wiciu zmian w tym systemie. W niektórych dziedzinach mogą to być zmiany zasadnicze, np. w zakresie organizacji ubezpieczenia mogą powstać nowe działy ubezpieczenia – chorobowego czy na wypadek bezrobocia. Generalnie jednak za najbardziej pożądane i prawdopodobne należy uznać zmiany ewolucyjne w ramach dotychczasowych struktur. Także przy wspomnianych zasadniczych zmianach warto nawiązać do przedwojennych doświadczeń.

Reforma systemu powinna generalnie umacniać jego ubezpieczeniowy charakter. Oznacza to w szczególności: wzmocnienie roli składki ubezpieczeniowej jako podstawowego źródła finansowania i podstawy roszczeń do świadczeń, wzajemność składki i świadczenia, autonomię finansową i organizacyjną oraz samorząd ubezpieczeniowy.

Za takim kierunkiem zmian przemawiają względy racjonalności gospodarowania środkami finansowymi, możliwość równoważenia interesów stron zainteresowanych ubezpieczeniem (tj. ubezpieczonych, świadczeniobiorców, pracodawców, państwa), motywacyjny charakter systemu (wspieranie wzrostu gospodarczego), względy psychospołeczne (akceptacja systemu wyraźnie wiążącego świadczenia z wkładem własnym), tradycje.

Leave a reply

You may use these HTML tags and attributes: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>