Artykuł Prahalda i Bettisa

Na gruncie zarządzania strategicznego omówiony przez nas dokładnie w pierwszym rozdziale artykuł Prahalda i Bettisa (1986) jest próbą stworzenia koncepcji dominującej logiki jako poznawczej koncepcji biznesu i narzędzi zarządzania, która wspomaga osiąganie celów i podejmowanie decyzji (ibid., s. 491), a w kolejnej wersji zaproponowanej przez Bettisa i Prahalada (1995) oraz Bettisa (2000) jako kompleksowego regulatora zachowań organizacyjnych. Pozwala on filtrować informacje i budować strukturę wiedzy w firmie na bazie skumulowanych doświadczeń, wskaźników efektywności działania oraz ewolucji norm i wartości kultury organizacyjnej. Takie ujęcie dominującej logiki zawiera w sobie w jednoznaczny sposób zarówno komponent poznawczy (postrzegania otoczenia i firmy), jak i operacyjny (planu i rutyn działania).

Pomimo że koncepcja dominującej logiki często pojawia się w przeglądach literatury i omówieniach teorii, ze względu na swoją złożoność i jednak pewną nieokreśloność, stosunkowo rzadko stawała się przedmiotem empirycznych badań. Wyjątkami były studia strategii akwizycji (Cote, Langley, Pasquero 1999), funkcjonowania joint ventures (Lampel, Shamsie 2000) i konfiguracji organizacyjnych (Siggielkow 2000). Badania Siggielkowa (2000) są szczególnie interesujące, bo w innowacyjny sposób powiązały koncepcję dominującej logiki, strategii jako zbioru działań (Porter 1996) i strategii jako dynamicznej konfiguracji (Miller 1999). Studiując ewolucję kilku dużych firm, Siggielkow (2000) zidentyfikował dwa wzorce logiki strategicznego działania firmy, które nazwał „budowaniem wzorca’7 (patch-to-patch) oraz „wzmacnianiem wzorca” (thin-to- thick). Pierwszy model postępowania polega na tym, że firma, zaczynając działalność, koncentruje się na jednej idei, pomyśle, zasadzie i w miarę swojego rozwoju dodaje do tej idei, eksperymentując, kolejne. Dzięki temu dominująca logika powstaje w procesie dodawania nowych elementów i reguł, szczególnie tych, które okazały się najbardziej skuteczne dla rozwoju firmy. Drugi model postępowania jest pochodną przyjęcia od początku spójnego zbioru słabo wykształconych reguł postępowania, które w procesie rozwoju są tylko doprecyzowane i wzmacniane. Można powiedzieć, że w tym przypadku wzorzec dominującej logiki jest niezmienny od samego początku firmy, tylko z czasem obudowany doświadczeniami i znaczeniami. Żadne jednak z przytoczonych badań nie starało się odpowiedzieć na pytanie, które było podstawą naszych badań, jaki model dominującej logiki sprzyja sukcesowi firmy w turbulencyjnym otoczeniu.

Leave a reply

You may use these HTML tags and attributes: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>