Zwiększenie się liczby instytutów i jednoczesny rozwój już istniejących wpłynęły na wzrost presji konkurencyjnej. W początkowym okresie zleceń starczało dla wszystkich, natomiast dzisiaj agencje walczą między sobą o te budżety klientów, które jeszcze nie zostały rozdzielone. Z drugiej strony agencje dysponujące budżetami (lub ich częścią) starają się zatrzymać klientów, oferując często upusty cenowe w zamian za długotrwałą współpracę (renegocjacje kontraktów). Wraz z malejącym tempem wzrostu branży instytuty badawcze będą coraz silniej konkurować o zdobycie i utrzymanie klienta.
Firmy badawcze mające kapitał pochodzenia zagranicznego (filie międzynarodowych koncernów badawczych w Polsce) lub kapitał mieszany (alianse firm polskich z międzynarodowymi) mają przewagę nad firmami polskimi, wynikającą z dostępu do międzynarodowych klientów, których obsługują na innych rynkach geograficznych, nowych technologii badawczych i zaplecza finansowego oraz międzynarodowych produktów badawczych.
Barierą rozwoju, a jednocześnie elementem napędzającym walkę konkurencyjną są niskie ceny badań. Poziom cen w Polsce jest najniższy w całym regionie, w którym i tak badania są tańsze o 40-60% od badań w krajach zachodnich. Wynika to z istnienia wielu małych firm o niewielkich kosztach ogólnych, które ponadto nie mają wyobrażenia o cenach badań na świecie, jak mówi jeden z przedstawicieli agencji.
Konkurencja jest też widoczna w segmencie badań syndykatowych, ale tylko na etapie walki o ustanowienie swojego produktu standardem badawczym. Ze względu na wysokie ryzyko firmy często nawiązują współpracę opracowując nowy produkt syndykatowy, jednocząc się w walce przeciwko wspólnym konkurentom na jednym obszarze, a konkurując ze sobą w innych. Z drugiej strony istniejący rynek badań syndykatowych został podzielony pomiędzy czołowych graczy, którzy współistnieją obok siebie, każdy z innym produktem syndykatowym. Wydaje się, że jest to niepisana umowa, której naruszenie byłoby najbardziej dokuczliwe tylko dla naruszających.
Leave a reply