Umowa podpisana z Gore & Associates obrazuje ciągłą chęć Alpinusa do rozwoju oraz równania do najlepszych. Firma ta współpracuje tylko z najlepszymi firmami na świecie. Taką samą politykę chciał prowadzić Alpinus. Podpisana umowa była pozytywnym wzmocnieniem, które umocniło model dominującej logiki firmy.
Pomimo opisanych powyżej sukcesów, strategia penetracji niszy rynkowej w Polsce i za granicą nie przynosi rezultatu. Polski rynek wciąż jest zbyt płytki, a z działalnością eksportową jest zbyt wiele problemów logistycznych oraz problemów związanych z dopasowaniem kolekcji do różnych rynków. Zaistniała sytuacja zmusza Alpinusa do zmiany strategii w roku 1994, a co najważniejsze i najciekawsze – do zmiany modelu dominującej logiki.
Z działalności eksportowej Alpinus wyciąga nowe doświadczenie. Różne trendy i mody panujące na różnych rynkach zagranicznych wymuszają podejście bardziej „marketingowe”. Ta nowa wiedza zostanie zdyskontowana w nowej strategii.
Podsumowując lata 1990-1994, należy stwierdzić, że strategia Alpinusa koncentrowała się na dwóch płaszczyznach: z jednej strony na rozwijaniu przerobu uszlachetniającego, z drugiej – na rozwijaniu własnych wyrobów oraz penetracji niszy rynkowej w kraju i za granicą.
W tym okresie Alpinus wykazuje olbrzymią zdolność do nauki. Ucząc się na własnych błędach i sukcesach, zdobywa nową wiedzę, którą stara się wykorzystywać przy okazji nowych działalności. Eksperymentując zajmuje się nowymi przedsięwzięciami oraz wchodzi na nowe rynki. Kładzie duży nacisk na innowacyjność. Wbudowuje w firmę filozofię, zgodnie z którą popełnianie błędów nie wpływających na dalsze „być albo nie być” jest naturalnym składnikiem eksperymentowania w otoczeniu. Zdobyta wiedza wymusza zmianę dominującej logiki, co ma przełożenie na realizowaną w przyszłych latach strategię.
Należy jednak pokreślić, że wybór kluczowy, jakim było nawiązanie współpracy z firmą vauDe, pozwoliło firmie na „bezbolesne” eksperymentowanie i uczenie się. Stały dopływ zamówień, współpraca finansowa z Albrechtem von Dewitzem (np. poręczenie przez niego kredytów w bankach niemieckich), a w związku z tym dodatnie przepływy pieniężne spowodowały, że firma mogła podejmować nowe działalności. Współpraca ta ograniczała ryzyko innych przedsięwzięć. Wiedza zdobyta w pierwszych trzech latach będzie procentować w kolejnych. Według nas to początkowe „zaplecze finansowo-zamówieniowe” jest jednym z czynników, które złożyły się na to, że firma Alpinus odniosła sukces rynkowy. Kluczową rolę współpracy z vauDe w tym okresie pokazuje poniższy schemat.
Doświadczenia lat poprzednich wymusiły zmianę paradygmatu otoczenia i własnej firmy. Można go scharakteryzować następująco:
– Świadomość własnej pozycji jako producenta sprzętu specjalistycznego wysokiej jakości. Potwierdzeniem tego była np. umowa z W.L. Gore & Associates.
– Filozofia ciągłego rozwoju, działania innowacyjnego i eksperymentalnego, szybkiego reagowania i elastycznego podejścia.
– Konceptualizacja własnego biznesu jako „producenta” sprzętu outdo- orowego skierowanego do szerokiego grona odbiorców (bez segmentu najniższego).
Leave a reply