Pomijając wewnętrzną potrzebę Alpinusa, aby silnie skoncentrować się na systemie planowania, pewne standardy wymusiła na nim również przyjęta norma ISO 9001, której jedna z części dotyczy regulacji czynności związanych z procesem planowania. Jeden z pracowników tak określił rolę ISO w systemie planowania: Już od dłuższego czasu jest to precyzyjne planowanie połączone z całą logistyką, jeżeli chodzi o zaopatrzenie, jest to precyzyjne planowanie, które narzuca nam norma ISO.

Ewolucję dominującej logiki należy rozpocząć od scharakteryzowania polskich współudziałowców. Były to osoby, które:

– były dobrze znane w międzynarodowym środowisku górskim i miały na swoim koncie duże sukcesy wspinaczkowe: miały wielu przyjaciół na całym świecie, z którymi wspólnie wspinały się w Himalajach: nawiązały wiele znajomości z firmami produkującymi sprzęt outdoorowy, które sponsorowały ich wyprawy wspinaczkowe:

Na dzisiejszym, konkurencyjnym rynku klient jest najważniejszy. Aby zrealizować wszelkie potrzeby klientów, firmy dokonały szczegółowej segmentacji rynkowej. Można wyróżnić pięć kryteriów podziału klientów.

Przeniesienie produkcji na Daleki Wschód (od 1996 r.). Podobny poziom ryzyka pojawił się w momencie podjęcia decyzji o przeniesieniu produkcji na Daleki Wschód, co pozwoliło firmie obniżyć koszty i wprowadzić nowe produkty. Ryzyko było tutaj ograniczone w takim sensie, że w tych samych zakładach szyją swoje kolekcje firmy praktycznie z całej Europy Zachodniej i Stanów Zjednoczonych. Przenoszenie produkcji odbywało się w przypadku Alpinusa stopniowo. Co roku udział wolumenu produkcji wytwarzanej na Dalekim Wschodzie w całkowitej produkcji firmy stawał się coraz większy – obecnie proporcja wygląda mniej więcej jak 1:1. Początkowe próby przekształciły się z czasem we współpracę na większą skalę, przy czym Alpinus zawsze pozostawiał sobie możliwość wycofania się i sprowadzenia produkcji do Polski.

Pod koniec lat 90. dynamika wzrostu rynku znacząco osłabła, chociaż cały czas wykazuje tendencję wzrostową. Obecny etap rozwoju rynku badawczego w Polsce charakteryzuje się następującymi trendami:

W Laboratorium Kosmetycznym Dr Irena Eris SA kultura organizacyjna to istotny element, wspierający proces realizacji strategii. Podstawowym założeniem strategicznym od samego początku była jakość. Dbałość o klienta przekłada się między innymi na ciągły proces ulepszania, poszukiwania nowości i wprowadzania innowacji. Uwaga firmy jest skierowana na otoczenie, które stanowi źródło szans, a tym samym dalszych zmian. Jeżeli zachodzi taka potrzeba, weryfikuje się dotychczasowe założenia po to, aby szybko i sprawnie adaptować się do otoczenia. Umiejętność podejmowania niestandardowych decyzji skutkuje w uzyskiwaniu przewagi konkurencyjnej, polegającej na oferowaniu klientowi kompleksowej oferty począwszy od kosmetyku, a skończywszy na udzieleniu informacji, udzieleniu porady czy też zaoferowaniu pomocy poprzez sieć specjalistycznych gabinetów kosmetycznych zwanych Instytutami Kosmetycznymi Dr Irena Eris.

Na wstępie należy wytłumaczyć pewną niejasność, która wiąże się z nazwą „outdoor”. W języku polskim zwrotem tym przyjęło się określać dwie zupełnie różne działalności. Rynek reklamy zewnętrznej jest często nazywany rynkiem reklamy outdoorowej, czy po prostu „outdoorem”. Natomiast od 12 lat rozwija się w Polsce zupełnie nowa branża, nie znana przed 1989 rokiem (zresztą tak samo jak reklama zewnętrzna), branża produktów związanych ze sportami outdoor (dosłownie „za drzwiami”).

Kwestia wyboru modelu gospodarki rynkowej w Polsce postrzegana jest różnie. Część ekonomistów twierdzi, że wybór odpowiedniego modelu powinien być pierwszym krokiem transformacji. Wymaga to jednak długookresowego planu tej transformacji. Inni twierdzą zaś, że zanim nic wprowadzi się do gospodarki elementów rynku i nie nauczy się ludzi racjonalnych zachowań, dyskusja o modelu jest „przelewaniem pustego w próżne”.

Wprowadzenie gospodarki rynkowej w lalach dziewięćdziesiątych zostało odczytane jako przywrócenie inwestycyjnego aspektu wyższego wykształcenia w skali indywidualnej. Rachunek makroekonomiczny z wiciu względów (głównie z powodu zatrudniania dużych grup wysoko wykształconych pracowników w tzw. sferze budżetowej, gdzie płace są nadal bardzo niskie) nie potwierdza tej tezy. Sytuacja jest inna w sektorze prywatnym, gdzie już występuje duże zróżnicowanie dochodów, a wysokie zarobki ma kadra kierownicza – przeważnie wysoko kwalifikowana.

Odbiorców Laboratorium Kosmetycznego Dr Irena Eris SA można uszeregować zaczynając od dystrybutorów, potem przechodząc do sklepów, skończywszy na kliencie. Każda grupa jest ważna i ma swoje znaczenie w poszczególnych etapach łańcucha dystrybucji. Centralny punkt to ostateczny klient, z myślą o którym podejmuje się szereg działań.

Na podstawie przytoczonych danych można wysunąć pierwszy ogólny wniosek, charakteryzujący przeksztłcenia systemu płac w początkowym okresie transformacji, a mianowicie że przekształcenia te stwarzają dużo większe możliwości zwiększenia i zróżnicowania wynagrodzeń zasadniczych pracownikom na stanowiskach nierobotniczych aniżeli na robotniczych. W konsekwencji, najwyższe wynagrodzenia zasadnicze na stanowiskach nierobotniczych, zarezerwowane dla „top managementu”, mogą przekraczać w skrajnych przypadkach kilkunastokrotny poziom najniższych plac zasadniczych.

Kluczowe znaczenie dla treści modelu zarządzania mają uwarunkowania systemowe. Warunkiem sine qua non uzależnienia celów i zadań polityki kadrowej od kryteriów ekonomicznych jest równowaga gospodarcza, różnorodność strukturalno-własnościowa podmiotów gospodarczych i efektywność jako naczelna dyrektywa w gospodarowaniu.

Dane o warunkach pracy w Polsce można przytoczyć za dwoma niezależnymi źródłami: rocznymi sprawozdaniami służb bhp agregowanymi przez resort pracy i polityki socjalnej oraz sprawozdawczością pionu higieny pracy Państwowej Inspekcji Sanitarnej (PIS)4. Różny zakres zbieranych informacji, ich wiarygodność i szczegółowość nakazują polegać na drugim źródle. Sprawozdawczość pionu higieny pracy PIS jest bardziej szczegółowa, ponieważ informacje są uzyskiwane w trybie nadzoru nad warunkami pracy oraz w znacznym stopniu weryfikowane dzięki pomiarom kontrolnym.

Sektor niepaństwowy stanowi nieznaczny procent szkolnictwa państwowego w szkołach podstawowych !ogólnokształcących. Tendencja ta zapewne zostanie utrzymana w przyszłości, a szkoły te pozostaną elitarne, głównie z uwagi na lepsze warunki do nauki i rozwoju oferowane uczniom.