Największe narażenie zawodowe

Dane o warunkach pracy w Polsce można przytoczyć za dwoma niezależnymi źródłami: rocznymi sprawozdaniami służb bhp agregowanymi przez resort pracy i polityki socjalnej oraz sprawozdawczością pionu higieny pracy Państwowej Inspekcji Sanitarnej (PIS)4. Różny zakres zbieranych informacji, ich wiarygodność i szczegółowość nakazują polegać na drugim źródle. Sprawozdawczość pionu higieny pracy PIS jest bardziej szczegółowa, ponieważ informacje są uzyskiwane w trybie nadzoru nad warunkami pracy oraz w znacznym stopniu weryfikowane dzięki pomiarom kontrolnym.

Według tych danych liczba pracowników zatrudnionych w warunkach narażenia zawodowego, czyli zatrudnionych powyżej dopuszczalnych norm, wynosiła w Polsce w 1988 r. ponad 70(1 tys. osób. Do głównych czynników fizycznych, występujących w natężeniu wyższym niż ustalone standardy higieniczne, należały: hałas (364 tys. osób), pyły przemysłowe (264 tys. osób) oraz wibracja (49 tys. osób). W grupie czynników chemicznych dominowało narażenie na tlenek węgla (6000 osób), mangan i jego związki nieorganiczne (6000 osób) oraz tlenki żelaza (3300 osób).

Największe narażenie zawodowe występuje niezmiennie od lat w hutnictwie, zwłaszcza metali nieżelaznych, górnictwie, leśnictwie oraz w przemysłach środków transportu, chemicznym, lekkim i maszynowym. Analizując te zagadnienia w układzie przestrzennym, najgorsze warunki pracy – w sytuacji przekraczania norm higienicznych -mają zatrudnieni w województwie katowickim (137 tys. osób), kieleckim (ok. 36 tys. osób) i szczecińskim (ok. 31 tys. osób).

Leave a reply

You may use these HTML tags and attributes: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>