Po pierwszej fali zachłyśnięcia się kosmetykami w kolorowych opakowaniach Polacy zaczęli powracać do sprawdzonych polskich marek, które były od dawna zakorzenione na rynku. W segmencie kosmetyków pielęgnacyjnych do twarzy i ciała zaczęły dominować wyroby firm krajowych. Ich atuty przejawiały się często w przystępnej cenie oraz powszechnej znajomości marki, gwarantującej sprawdzoną jakość. Silna konkurencja wymuszała stosowanie dobrych jakościowo komponentów oraz orientację w najnowszych trendach kosmetycznych. Zmiany ustrojowe spowodowały gwałtowny rozwój branży kosmetycznej, przyczyniając się do zwiększenia asortymentu kosmetyków na rynku. Pojawiła się grupa firm, których pozycja z upływem czasu ulegała stabilizacji – Laboratorium Kosmetyczne Dr Irena Eris SA, Inter-Fragrances, Kolastyna, Dermika, Soraya, Dax Cosmetics, Ziaja, Oceanie. W branży kosmetycznej nie było żadnych większych zawirowań, nie licząc kryzysu rosyjskiego w 1998 r. Załamanie produkcji oraz zachwianie kondycji finansowej miało jedynie miejsce wśród firm, których strategia eksportu bazowała w dużej mierze właśnie na rynku rosyjskim. Pozostali parli nadal do przodu, coraz bardziej dystansując swoich rywali.
Polskie firmy opanowały z reguły tzw. niższą oraz średnią półkę, oferując kosmetyki masowe w cenie przystępnej dla większości polskich klientek i o dobrej jakości. Wraz z rozwojem rynku i wzrostem świadomości klientów na temat kosmetyków, część polskich firm zaczęła stosować taktykę przesuwania się w stronę półek z droższymi preparatami. Segment tzw, wyższej półki do niedawna jeszcze był zarezerwowany dla zagranicznych koncernów. Stopniowo w kierunku kosmetyków luksusowych przesuwają się firmy Dermika i Eris.
Leave a reply