W 1997 roku Alpinus powrócił na rynki zagraniczne. Za cel ekspansji zagranicznej w pierwszej kolejności obrał Czechy i Słowację. Są to rynki bardzo podobne do polskiego, gdzie, jak wyraził się jeden z pracowników, panuje wysoka kultura outdoorowa. Poprzez swoich lokalnych przedstawicieli handlowych Alpinus sprzedał za granicą 10% (w ujęciu ilościowym) swojej produkcji już w pierwszym roku działania.
W tym samym roku, po kilkunastu miesiącach budowy, oddano nową siedzibę, do której przeniesiono całą działalność, zlokalizowaną do tej pory w różnych miejscach. Usprawniło to bieżące zarządzanie oraz ograniczyło koszty działania. W ten sposób pod jednym dachem znalazły się: wzorcownia, hale produkcyjne, magazyny oraz część administracyjna. Produkcja własna zaspokaja około 50% popytu. Pozostała produkcja jest wykonywana albo z udziałem krajowych podwykonawców, albo z udziałem zakładów na Dalekim Wschodzie, przede wszystkim w Chinach i Wietnamie. Tendencja lokowania produkcji na zewnątrz będzie utrzymywana, gdyż produkcja własna nie jest strategicznym celem firmy.
Rok 1998 przyniósł trzy nowe kolekcje. Są to: Alpinus Weekend – kolekcja przeznaczona dla mniej zamożnych klientów, w której stosuje się tańsze materiały przy zachowaniu wysokiej jakości Alpinusa, Alpinus Classic – odzież noszona „na co dzień”, o sportowym charakterze, oraz Alpinus Junior – kolekcja dla dzieci. W sumie Alpinus ma w swojej ofercie aż osiem kolekcji o bardzo rozbudowanym asortymencie. Rosnąca sprzedaż w kraju i za granicą powoduje, że ówczesne moce wytwórcze stały się niewystarczające. Mimo tendencji do lokowania produkcji poza firmą, zarząd Alpinusa podjął decyzję o kupnie całego zakładu produkcyjnego. Był to jeden z zakładów dużego państwowego przedsiębiorstwa tekstylnego, które zostało postawione w stan likwidacji. W wyniku przejęcia liczba osób zatrudnionych w firmie wzrosła do 550.
Leave a reply